اگر چهار ستون بدنتان سالم است اما نمي‌توانيد ۲۰ ثانيه يا بيشتر روي يك پا بايستيد ممكن است مشكلات پنهان سلامتي داشته باشيد.
نداشتن تعادل ممكن است دلايلي از جمله آسيب عروق خوني كوچك در مغز و كاهش توانايي درك موقعيت داشته باشد. برخي از بيماري‌ها مانند پاركينسون، سكته مغزي يا بيماري آلزايمر هم باعث مي‌شوند توانايي ايستادن روي يك پا را از دست بدهيد. يائسگي يا افسردگي هم ممكن است از دلايل ديگر باشند. با مجله دلتا همراه باشيد تا بيشتر با اين آزمون سلامتي آشنا شويد.
نداشتن تعادل به چه معنا است؟
- تحقيقات نشان داده كه توانايي افراد براي ايستادن روي يك پا نشان‌دهنده ميزان سالم بودن آن‌ها است و بهتر شدن در ايستادن روي يك پا به‌صورت بالقوه ممكن است به‌تناسب اندام بينجامد و طول عمر را زياد كند.
- طبق شواهد موجود ايستادن روي هر پا براي يك دقيقه، سه بار در روز مي‌تواند در افراد بالاي ۷۰ سال به بهبود تراكم معدني استخوان ران كمك كند. تراكم معدني قوي‌تر استخوان ران به اين معنا است كه اگر زمين بخوريد احتمال شكستگي كمتر است.
- توانايي ايستادن روي يك پا با افزايش سطح فعاليت بدني و كاهش خطر زمين خوردن مرتبط است و با كيفيت و طول عمر نيز ارتباط دارد.
عوارض دراز كشيدن و نشستن طولاني
نشستن يا دراز كشيدن در بيداري، صرف‌نظر از ميزان فعاليت بدني متوسط يا شديد، گاهي موجب كاهش قدرت عضلات، خطر زمين خوردن و كاهش عملكرد بدني مي‌شود. افرادي كه به مدت طولاني مي‌نشينند بيشتر در معرض ابتلا به ديابت نوع ۲، افزايش قطر دور كمر و چاقي هستند.
ميزان سلامت خود را با اين آزمون ساده بسنجيد
چرا ايستادن روي يك پا اهميت دارد؟
داده‌ها نشان مي‌دهند كه زمان ايستادن روي يك پا براي مردان و زنان در سنين مختلف تغيير مي‌كند.
بدن انسان در حالت ايستاده ذاتا ناپايدار است. براي كودك انسان دو سال زمان لازم است تا به حدي از تطبيق برسد كه بتواند خودش را روي دو پا نگه دارد.
هرچه فعاليت بدني ما بيشتر باشد احتمال داشتن تعادل مناسب ما نيز بيشتر خواهد بود و البته مزاياي فيزيكي، رواني و اجتماعي وسيع‌تر فعاليت بدني منظم به‌خوبي شناخته شده است. حالت خميده بدن ايستادن روي يك پا را دشوارتر مي‌كند.
آيا بايد ايستادن روي يك پا را شروع كنم؟
شما مي‌توانيد توانايي خود را براي ايستادن روي يك پا در هر سني افزايش دهيد و تعادل خود را بهبود ببخشيد. اگر داراي بيماري عصبي هستيد اين امر چالش‌برانگيزتر خواهد بود، اما مطالعات نشان داده است كه پس از ورزش در بسياري از شرايط، تعادل بهبود يافته و در بسياري موارد ديگر زمين خوردن را كاهش مي‌دهد.
ايستادن روي يك پا با چشمان بسته مي‌تواند بسيار چالش‌برانگيز باشد. اين حركت اما ارزش تمرين كردن را دارد زيرا به تعادل ما در طولاني مدت كمك مي‌كند و خطر زمين خوردن را كاهش مي‌دهد. با چشمان باز بدن تنبل مي‌شود و بر بينايي تكيه مي‌كند تا به حفظ تعادل خود كمك كند. اگر بينايي را حذف كنيد، ديگر حواس بهتر كار خواهند كرد.
در مقايسه با ايستادن روي يك پا با چشمان باز، اكثر مردم با چشمان بسته اين كار را براي مدت كوتاه‌تري مي‌توانند انجام دهند، اما با گذشت زمان پيشرفت خواهند كرد.
پيشنهاد مطالعه: مطلب كوچك كردن شكم با ترفندهاي طلايي و آسان را مطالعه كنيد
تفاوت بین TESL ، TEFL و TESOL چیست؟
TESL مخفف (Teaching English as a Second Language) است و به تدریس زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم اشاره می کند. مدرک TESL در واقع مخصوص متقاضیانیست که قصد تدریس زبان انگلیسی را به کسانی دارند که انگلیسی زبان دومشان است.
TEFL مخفف (eaching English as a foreign language) است و منظور از آن آموزش زبان انگلیسی به عنوان یک زبان خارجی است. این مدرک مناسب کسانیست که می خواهند در کشورهایی که انگلیسی زبان نیستند تدریس کنند.آموزشگاه زبان ترکی استانبولی
TESOL (teaching English to speakers of other languages) نیز به معنای آموزش زبان انگلیسی به غیر انگلیسی زبانان است و یک دوره عمومی اشاره می کند که هم شامل دوره TESL می شود و هم TEFL.
برای تدریس ESL/EFL به چه مدرکی نیاز دارم؟
ESL مخفف English as a Second Language (انگلیسی به عنوان زبان دوم) است و به کسانی اشاره می کند که زبان انگلیسی را به عنوان زبان دومشان یاد می گیرند. مثلا اگر شما به کشوری مهاجرت کنید که مردمش به انگلیسی صحبت می کنند، شروع به یادگیری انگلیسی به عنوان زبان دوم خودتان می کنید تا بتوانید از طریق آن با بقیه ارتباط برقرار کنید. EFLنیز مخفف English as a Foreign Language (انگلیسی به عنوان زبان خارجی) است و به کسانی اشاره می کند که انگلیسی در کشورشان زبان اصلی یا غالب نیست. پس آن را به عنوان زبان خارجی یاد می گیرند نه زبان دوم.